- zrzucać
- 1. Zrzucić ciężar, kamień z serca «przestać się czymś martwić, pozbyć się kłopotu»: Mówiono, że z kimś wyjechała, że wyszła za mąż. Gdy ją odnalazł, dalej była bardzo piękna. I szalona. Jak szalona, miało się okazać później. Potrząsnął głową. Chciał zrzucić ciężar z serca. Postanowił przecież, że nie będzie o tym myślał. K. Boglar, Zobaczysz.2. Zrzucić jarzmo, pęta, więzy «wyzwolić się, wyswobodzić się, odzyskać wolność»: W roku 1918 Kraków jako pierwsze z polskich miast zrzucił jarzmo niewoli. M. Rożek, Symbolika. Doznajesz uczucia, że powodują tobą wypadki zewnętrzne. Chciałabyś zrzucić z siebie to jarzmo i radzić sobie sama. Przekrój 771/1960. W miastach północnofrancuskich i flandryjskich ludność w drodze zbrojnego powstania wyzwalała się spod zależności feudałów, zrzucała więzy poddaństwa i uzyskiwała samorząd. T. Manteuffel, Średniowiecze.3. Zrzucić, zdjąć habit, sutannę «przestać być zakonnikiem, zakonnicą, księdzem»: Była w młodości piękną kobietą, w której zakochał się bawarski zakonnik. Dla ponętnej Włoszki zrzucił habit (...). Kuchnia 8/1998.4. Zrzucić, złożyć, składać coś na czyjeś barki «obarczyć, obarczać kogoś czymś»: Ogrom morderczej i mozolnej pracy zrzucony na barki zawodnika powoduje, że niekiedy organizm nie jest w stanie wytrzymać tak intensywnych obciążeń. KZŻ 4/1997.5. Zrzucić z siebie ileś lat, ciężar lat «poczuć się młodszym»6. Zrzucić z siebie winę, odpowiedzialność itp. «usprawiedliwić samego siebie, nie wziąć odpowiedzialności za coś»: Przyjęta (...) przez dyplomację polską taktyka polegała (...) na dystansowaniu się od akcji Żeligowskiego i zrzuceniu z siebie odpowiedzialności za nią (...). W. Michowicz, Dyplomacja.Zrzucić brzuszek, brzuch zob. pozbyć się.Zrzucić kogoś, coś z piedestału zob. piedestał 3.Zrzucić mundur zob. mundur 4.Zrzucić pychę z serca zob. serce 34.
Słownik frazeologiczny . 2013.